بحران جهانی آلرژی و ضرورت نوآوری در درمان
بیماریهای آلرژیک حدود ۳۰ درصد جمعیت جهان را درگیر کردهاند و درمانهای فعلی مانند آنتیبادیهای ضد سایتوکاین، کورتیکواستروئیدها و ایمونوتراپی با عصاره آلرژنها، اثربخشی محدودی داشته و معمولاً نیازمند زمان طولانی هستند. با توجه به موفقیت واکسنهای mRNA در بیماریهای عفونی، این مطالعه به بررسی قابلیت واکسنهای mRNA-LNP آلرژنمحور در پیشگیری و درمان آلرژی پرداخته است.
طراحی واکسن و القای مدلهای آلرژی
محققان در این مطالعه از مدلهای حیوانی آلرژی با اُوآلبومین (OVA) و آلرژنهای طبیعی مانند مایت گرد و غبار خانگی (HDM) و پروتئین Der p1 (آلرژن اصلی مایت) استفاده کردند. واکسنهای حاوی modified mRNA و کپسولهشده در LNPs بهصورت i.m و در دوزهای مختلف (۰.۱ تا ۵ میکروگرم) تزریق شدند. بهمنظور افزایش دقت و طراحی یک مطالعه جامع، مدلهای متنوعی از آلرژی پوستی و تنفسی به کار گرفته شد. پاسخهای ایمنی از طریق بررسی سلولهایT، اندازهگیری آنتیبادیهای اختصاصی، آنالیز مایع شستوشوی برونکوآلوئولار (BALF)، ارزیابی بافتشناسی ریه و توالییابی تکسلولی RNA تحلیل شدند. این مطالعه، امکان ارزیابی دقیق اثرات پیشگیرانه و درمانی واکسن را فراهم آورد.
بازبرنامهریزی ایمنی و کنترل آلرژی در مدلهای مختلف
ایمنسازی با واکسنهای mRNA-LNP موجب تغییر الگوی ایمنی شد؛ بهطوریکه پاسخهای Th2 و Th17 که محرک اصلی التهاب آلرژیک هستند، سرکوب و در مقابل، مسیرهای Th1 و TCD8+ تقویت شدند. این بازتنظیمی پاسخ ایمنی باعث بهبود عملکرد تنفسی، کاهش التهاب و محدود شدن تولید موکوس در ریه شد. نکته مهم اینکه این اثرات نه تنها در مدلهای پیشگیرانه بلکه در آلرژی از قبل تثبیت شده نیز مشاهده شد. در مدلهای آتوپی پوستی و آسم مزمن، درمان با mRNA-LNP موجب کاهش التهاب راههای هوایی و مقاومت تنفسی شد. همچنین در مواجهه با آلرژنهای پیچیدهای مانند مایت گرد و غبار، واکسن اختصاصی Der p1 توانست پاسخهای Th2/Th17 را تعدیل و تولید آنتیبادیهای محافظتی IgG را افزایش دهد، هرچند مهار کامل التهاب نیازمند بهینهسازی بیشتر بود.
چشمانداز تحول در درمانهای آلرژیک
یافتههای این پژوهش نشان میدهد که واکسنهای mRNA-LNP اختصاصی آلرژن با برنامه ریزی مجدد و هدفمند پاسخهای ایمنی میتوانند به رویکردی نو در پیشگیری و درمان طیف گستردهای از بیماریهای آلرژیک تبدیل شوند. قابلیت این پلتفرم در رمزگذاری همزمان چند آلرژن، زمینهساز توسعه راهکارهای شخصیسازیشده برای اختلالاتی چون آسم، آلرژی غذایی، درماتیت آتوپیک و رینیت آلرژیک است. ترکیب ویژگیهایی همچون کارایی بالا، ایمنی مطلوب و امکان تولید مقرونبهصرفه، جایگاه این فناوری را بهعنوان گزینهای امیدبخش و آیندهدار در عرصه ایمونوتراپی آلرژی تثبیت میکند.
مرجع
https://doi.org/10.1172/JCI194080
