مهارکننده‌های نقاط بازرسی ایمنی (Immune checkpoint inhibitors یا ICIs)، نوعی روش درمانی برای سرطان هستند که با تقویت پاسخ ایمنی بدن در برابر تومورها، عمل می‌کنند. این داروها پروتئین‌های خاصی را روی سلول‌های ایمنی یا سرطانی هدف قرار می‌دهند که به طور معمول به عنوان نقاط بازرسی برای تنظیم سیستم ایمنی عمل می‌کنند. با مسدود کردن این پروتئین‌ها، ICIs می‌توانند مانع از فرار تومورها از شناسایی و تخریب توسط سیستم ایمنی شوند. به طور کلی، ICIs یک پیشرفت امیدوارکننده در زمینه ایمونوتراپی سرطان به شمار می‌آیند.
با تایید آنتی‌بادی مونوکلونال Ipilimumab به عنوان اولین مهارکننده ایمنی در سال ۲۰۱۱، عصر جدیدی در درمان سرطان آغاز شد. مهارکننده‌های نقاط بازرسی ایمنی در درمان انواع مختلف سرطان از جمله ملانوما، سرطان ریه و سرطان مثانه کارایی قابل توجهی نشان داده‌اند. با این حال، ممکن است منجر به عوارض جانبی مرتبط با سیستم ایمنی شوند، زیرا پاسخ ایمنی افزایش‌یافته گاهی می‌تواند به بافت‌های سالم نیز آسیب برساند.

اهداف مشترک برای ICI ها عبارتند از:
۱-PD (پروتئین مرگ برنامه ریزی شده سلولی ۱): ۱-PD که روی سلول های T یافت می شود، می تواند فعالیت سلول های T را مهار کند. داروهای مسدود کننده ۱-PD ، به سیستم ایمنی بدن برای شناسایی و حمله به سلول های سرطانی کمک می‌کنند.
PD-L1 (لیگاند مرگ برنامه ریزی شده ۱): این پروتئین اغلب بر روی سلول های سرطانی بیان می شود و به ۱-PD متصل می شود و به طور موثر سلول های T را خاموش می کند. ICI هایی که PD-L1 را هدف قرار می دهند نیز می توانند پاسخ ایمنی را تقویت کنند.
:CTLA4- (Cytotoxic T-Lymphocyte Associated Protein 4)
یکی دیگر از پروتئین های نقطه بازرسی روی سطح سلول های T، که با اتصال به لیگاند خود بر سطح سلول های عرضه کننده آنتی ژن، منجر به مهار پاسخ های سلول T می گردد.مسدود کردن ۴-CTLA می تواند فعال سازی و تکثیر سلول های T را افزایش دهد.