ایمونوتراپی درون توموری ( Intratumoral immunotherapy) رویکرد درمانی است که به صورت تزریق مستقیم عوامل تحریک‌کننده سیستم ایمنی به ضایعات توموری انجام می شود. هدف از انجام این روش، ایجاد پاسخ‌های ایمنی موضعی در محل تومور است؛ که می‌تواند منجر به ایمنی ضدتوموری سیستمیک نیز شود. بنابراین، با هدف قراردادن مستقیم تومورها، نه تنها کنترل موضعی را بهبود می‌بخشد، بلکه سمیت سیستمیک را نیز کاهش داده و آن را به یک استراتژی جذاب در مبارزه با سرطان تبدیل می‌کند.
ایمونوتراپی درون توموری از ریزمحیط تومور (Tumor microenvironment) به عنوان یک بستر برای بهبود شناسایی و هدف‌گیری سلول‌های سرطانی توسط سلول‎های سیستم ایمنی استفاده می‌‎کند. مکانیزم اصلی شامل جذب و فعال‌سازی سلول‌های ایمنی، از جمله لنفوسیت‌های T است که آنتی‌ژن‌های توموری را شناسایی می‎کنند، باعث لیز سلول‌های توموری می‌شوند و در نهایت می‌‎توانند پاسخ‎های ایمنی گسترده‌تر علیه تومورهای موجود در سایر نقاط بدن را نیز القا کنند. این روش ایمونوتراپی، به ویژه زمانی که با درمان‌های سیستمیک مانند مهارکننده‌های نقاط بازرسی ایمنی ترکیب شوند، کارایی بالایی در درمان تومورها خواهند داشت.