تروگوسیتوز، فرآیندی است که طی آن سلول‌های ایمنی مولکول‌های غشایی را از یکدیگر دریافت می‌کنند و نقش مهمی در تنظیم پاسخ‌های ایمنی دارد.
در مطالعه‌ای جدید، نشان‌داده‌شده که سلول‌های T می‌توانند از طریق این فرآیند، مولکول‌های گیرنده کایمریک آنتی‌ژن (CAR) و گیرنده‌های سلول T (TCR) را مبادله کنند. این فرآیند تحت‌تأثیر مولکول‌هایی مانند LFA-1/ICAM-1 و CD28/CD80 قرار دارد و همچنین، نقش کینازهای Src و PI3K در تنظیم این تبادل تأیید شده است.
نتایج نشان می‌دهد که برخلاف تصورات قبلی، انتقال مولکول‌های غشایی در تروگوسیتوز نیازمند وجود یک لیگاند مکمل روی سلول‌های گیرنده نیست، بلکه ناحیه غشا گذر (TM) پروتئین‌ها عامل تعیین‌کننده در انتخاب و انتقال این مولکول‌ها است.
بررسی‌های ایمونوفلورسانس و فلوسایتومتری نشان داد که پروتئین‌های دارای TM از نوع CD28 و Thy1 با کارایی بالایی تبادل می‌شوند، درحالی‌که انتقال پروتئین‌های دارای TM از نوع CD45 به‌طور قابل‌توجهی کمتر است.
همچنین، تغییر TM در CAR-T cells نشان داد که با جایگزینی TM ناحیه CD28 با CD44 یا CD45، میزان تروگوسیتوز کاهش می‌یابد، بدون اینکه عملکرد ضد توموری CAR-T cells تحت‌تأثیر قرار گیرد.
این یافته‌ها نشان می‌دهند که انتخاب TM مناسب می‌تواند ابزاری برای تنظیم تروگوسیتوز در سلول‌های ایمنی باشد.
تروگوسیتوز و انتقال CAR و TCR در نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که سلول‌های CAR-T قادرند گیرنده‌های خود را به سایر سلول‌های ایمنی، از جمله سلول‌های T غیرتراریخته، منتقل کنند. این انتقال که وابسته به تماس مستقیم سلولی است، می‌تواند بر نحوه عملکرد این سلول‌ها در محیط توموری تأثیر بگذارد. به‌ویژه در مدل‌های in vivo ، مشاهده شد که سلول‌های CAR-T می‌توانند مولکول‌های Thy1.1 را به سلول‌های T میزبان و سایر سلول‌های ایمنی مانند B و NK در بافت توموری منتقل کنند. همچنین، مهار پلیمریزاسیون اسکلت سلولی اکتین با استفاده از لاترانکولین B موجب کاهش قابل‌توجه تبادل Thy1.1 شد که نشان‌دهنده‌ی نقش کلیدی اسکلت سلولی در این فرایند است.
کاربردهای بالینی و طراحی بهینه CAR-T یافته‌های این تحقیق از دو جنبه درمانی حائز اهمیت‌اند: نخست، جلوگیری از تروگوسیتوز CAR به سلول‌های توموری، ممکن است کارایی درمانی CAR-T را افزایش دهد. دوم، از طریق طراحی بهینه ناحیه TM ، می‌توان تروگوسیتوز را برای تقویت پاسخ ایمنی بهینه‌سازی کرد.
نتیجه‌گیری این پژوهش نشان می‌دهد که تروگوسیتوز می‌تواند نقشی فراتر از یک پدیده سلولی ساده داشته باشد و مستقیماً بر کارایی درمان‌های مبتنی بر CAR-T و TCR-T تأثیر بگذارد.
این یافته‌ها مسیر جدیدی برای توسعه نسل پیشرفته‌تری از سلول‌های CAR-T فراهم می‌کنند که در آن، انتقال گیرنده‌های آنتی‌ژنی به‌صورت انتخابی تنظیم شده و بسته به نیاز درمانی، تقویت یا مهار می‌شود.
شرح تصویر: مولکول‌های گیرنده کایمریک آنتی‌ژن (CAR) از سلول‌های CAR-T به سلول‌های T غیرتراریخته از طریق تروگوسیتوز منتقل می‌شوند. نتایج حاصل از هم‌کشت، تصویربرداری ایمنوسیتوشیمی، و آزمایشات درون‌زیستی نشان می‌دهد که این فرایند تحت‌تاثیر زمان، نوع تحریک و حضور آنتی‌ژن هدف قرار دارد.
