مولکول  mRNA یا همان آر.اِن.آیِ پیامبر (به اختصار «رِناپ») در واقع «نرم‌افزار سلولی» است که مزایای منحصربه‌فردی نسبت به سایر ترکیبات زیست‌شناسی دارد. این ترکیب در مقیاس انبوه واجد قابلیت طراحی و تولید سریع، منعطف و ارزان است. جالب‌تر اینکه تمامی رِناپ‌ها خواص فیزیکوشیمیایی نسبتاً یکسانی دارند؛ همگی از جنس رمز هستند و از حیث مولفه‌های دارویی تفاوت قابل‌توجهی بین آنها وجود ندارد. این مزیت، درست در نقطه مقابل پروتئین‌های نوترکیب است که هر کدام از آن‌ها یک مولکول پیچیده هستند و باید به صورت منحصربه‌فرد مراحل تولید، کنترل کیفی و فرمولاسیون را طی کنند. تولید هر پروتئین گاهی مستلزم صرف سال‌ها زمان و میلیون‌ها دلار هزینه است افزون بر این امکان ساخت برخی از پروتئین‌ها بنا به عملکرد مبتنی بر ساختار (فولد شوندگی) با دانش امروز  محیا نیست.

تولید واکسن‌های ضد عوامل میکروبی بیماری‌زا به کمک فناوری رِناپ به این صورت است که رِناپ رمزگردان یکی از پروتئین‌های اختصاصی عامل میکروبی در قالب حامل‌های مناسبی به بدن فرد تزریق می‌شود. رِناپ وارده سپس توسط ماشین پروتئین‌سازی درون سلول به پروتئین میکروبی موردنظر ترجمه می‌شود. پروتئین حاصل، به‌صورت آنتی‌ژن‌های بیگانه به سلول‌های دستگاه ایمنی بدن میزبان که رِناپ را دریافت کرده است عرضه می‌شوند و به‌این‌ترتیب باعث تحریک تولید آنتی‌بادی‌های ضدمیکروبی و القای پاسخ ایمنی اختصاصی علیه عامل بیماری‌زا می‌شود. درصورتی‌که عامل بیماری‌زا ویروسی باشد القای بیان تنها یک پروتئین ویروسی توسط واکسن رِناپ جهت القای پاسخ ایمنی اختصاصی کافی است علاوه بر این نگرانی‌های ناشی   تولید ویروس بیماری‌زا و ایجاد عفونت ویروسی در بدن وجود نخواهد داشت. روی‌هم‌رفته، مولکول‌های رِناپ نسل جدید و نویدبخشی از مولکول‌های زیستی هستند که چشم‌انداز روشنی را به روی درمان یا پیشگیری از بیماری‌های مختلف عفونی و غیرعفونی گشوده‌اند.